-
1 nadać
-
2 Titel
-
3 ksi|ążę
m (D księciu, V książę, N pl książęta, G pl książąt) 1. (władca) prince, duke- wielki książę the grand duke- książęta pomorscy dukes of Pomerania- książęta niemieccy German princes2. (potomek króla) prince- książę królewskiej krwi a prince of the blood, a royal prince3. (tytuł arystokratyczny) prince, duke- nadać komuś tytuł księcia to confer the title of duke upon sb4. przen. (osoba wyróżniająca się) prince przen.- książę poetów a prince of a. among poets- □ książę Kościoła Relig. Prince of the ChurchThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ksi|ążę
-
4 beilegen
bei|legenvt1) ( dazulegen) załączyć, dołączyćeiner S. zu viel Gewicht \beilegen przywiązywać zbyt wiele wagi do czegośjdm einen Titel \beilegen nadać komuś tytuł -
5 nada|ć
pf — nada|wać1 impf Ⅰ vt 1. (wysłać) to send [list, telegram, paczkę]; (pocztą) to post GB, to mail [list, paczkę]- nadać coś na poczcie to mail sth at the post office- nadać coś listem poleconym to send sth (as a) registered (letter) GB a. by registered mail US- nadać coś na bagaż (do samolotu) to check sth in; (do pociągu) to register sth for transportation by rail- nadać coś szyfrem to transmit sth in code2. Radio, TV to broadcast, to air [program, audycję]; to send [komunikat, sygnał]- program nadany przez telewizję a. w telewizji a televised a. television programme- radio nadało właśnie wiadomości there has just been a news bulletin on the radio3. (zmienić charakter) to impart [blask, wygląd, smak, ton]; to give [kształt, formę, prędkość]; to lend [sens, urok, wygląd]- nadać czemuś poważny/lekki ton to impart a sense of gravity/lightheartedness to sth- nadać czemuś rozgłos to publicize sth, to give publicity to sth- nadawać czemuś historyczne/religijne znaczenie to invest sth with historical/religious significance- nadać wypowiedzi sens to make an utterance meaningful- jej wejście nadało inny tok rozmowie with her entrance the conversation veered to other subjects- okulary nadają mu wygląd intelektualisty glasses give him a scholarly look4. (przyznać) to grant [dobra, ziemię, prawo, przywilej] (komuś sb a. to sb); to confer [tytuł, stopień, prawo] (komuś on sb); to award [odznaczenie, order] (komuś sb a. to sb)- nadać komuś coś na własność to endow sb with sth- nadać komuś specjalne uprawnienia to invest sb with special powers- ziemia/tytuł z nadania królewskiego a piece of land/a title granted by royal charter- nowej republice nadano autonomię the new republic has been granted autonomy- prezydent nadał mu to stanowisko the office was bestowed a. conferred on him by the president5. pot. (polecić) to farm out [pracę, zlecenie]- nadać komuś robotę to farm out a job to sb- nadać komuś informacje to tip sb off pot.Ⅱ nadać się — nadawać się to be fit a. suitable (do czegoś for sth)- on nadaje się do pracy w banku he is fit for a position a. to work in a bank- ona się nie nadaje na aktorkę she’s not cut out to be an actress- ten jogurt nie nadaje się do jedzenia this yoghurt is not fit for consumption- ten przyrząd/program nadaje się (do naszych celów) the instrument/software fits a. fills the bill- ten samochód/rower nie nadaje się do jazdy the car/bicycle is not fit to be used on the road a. is not roadworthy■ nadać imię to name (komuś/czemuś sb/sth)- szkole nadano imię Fryderyka Chopina the school has been named after Frédéric Chopin- jaką nadamy mu nazwę? what shall we christen him?- nadali mu przydomek „Gruby” they nicknamed him ‘Fatso’- diabli nadali a. licho nadało gości/sąsiadkę pot. the guests/the neighbour couldn’t have chosen a worse moment to comeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nada|ć
-
6 godność
- ci; f(duma, honor) dignity, self-respect, (urząd, funkcja) nom pl; -ci statusjak Pana/Pani godność? — what's your name, please?
* * *f.1. (= honor, duma) dignity, self-respect; mieć poczucie godności have a sense of dignity, possess dignity; godność osobista self-respect, dignity; nosić się z godnością possess self-respect; poniżej godności below the level of dignity.2. (= stanowisko) post, office; (= tytuł) title; (= status) status; piastować jakąś godność hold a post of; nadać komuś jakąś godność bestow l. confer a title on sb; podnieść kogoś do godności raise sb to a title, elevate sb to the rank l. status of; złożyć swą godność resign from post l. office, lay down sb's office.3. (= nazwisko) przest., tylko w pytaniach name; (jak) Pańska godność? what is your name, please?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > godność
-
7 szlachectw|o
n sgt 1. (przynależność do szlachty) nobility 2. (tytuł i prawa) nobility, knighthood- nadać komuś szlachectwo to raise sb to the nobility, to knight sb■ szlachectwo zobowiązuje książk. noblesse obligeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szlachectw|o
-
8 nadawać
I. vt\nadawać komuś coś ziemię jdm etw zuteilen [ lub zuweisen]; prawa, odznaczenie, tytuł verleihen; imię geben\nadawać czemuś kształt/wartość/znaczenie etw +dat Gestalt/Wert/Bedeutung geben2) ( obgadywać)III. vr\nadawać się do czegoś sich +akk zu etw eignen, zu etw gut geeignet seindo niczego się nie \nadawać zu [ lub für] nichts taugen
См. также в других словарях:
nadać — dk I, nadaćdam, nadaćdasz, nadaćdadzą, nadaćdaj, nadaćdał, nadaćdany nadawać ndk IX, nadaćdaję, nadaćdajesz, nadaćwaj, nadaćwał, nadaćwany 1. «ofiarować, przyznać komuś coś, obdarzyć kogoś czymś» Nadać komuś ziemię na własność. Nadać komuś lub… … Słownik języka polskiego
lord — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. lordrdzie; lm M. owie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tytuł wyższej szlachty angielskiej noszony przez parów Anglii i członków Izby Lordów, dziedziczony lub nadawany za zasługi; … Langenscheidt Polski wyjaśnień
baron — m IV, DB. a, Ms. baronnie; lm M. owie (baronni), DB. ów «w średniowieczu: możnowładca, bezpośredni wasal króla, później honorowy tytuł szlachecki, niższy od hrabiego, w XIX w. nadawany wybitnym przedstawicielom burżuazji; osoba nosząca taki… … Słownik języka polskiego
utytułować — dk IV, utytułowaćłuję, utytułowaćłujesz, utytułowaćłuj, utytułowaćował, utytułowaćowany przestarz. «nadać komuś tytuł; wymienić czyjś tytuł zwracając się do tego kogoś» Mieć utytułowanych znajomych … Słownik języka polskiego
mianować — ndk a. dk IV, mianowaćnuję, mianowaćnujesz, mianowaćnuj, mianowaćował, mianowaćowany «nadawać, nadać komuś jakąś godność, tytuł; powierzyć komuś jakieś stanowisko; zrobić, ustanowić kogoś kimś; nominować» Mianować kogoś dyrektorem. Mianować kogoś … Słownik języka polskiego
godność — ż V, DCMs. godnośćści 1. blm «poczucie, świadomość własnej wartości, szacunek dla samego siebie; honor, duma» Godność człowieka, pisarza, żołnierza itp. Mieć poczucie godności. Odejść, odmówić z godnością. 2. lm MD. godnośćści «zaszczytne… … Słownik języka polskiego
miano — n III, Ms. mianonie; lm D. mian 1. książk. «nazwa; tytuł» Nadać komuś jakieś miano. Występować pod jakimś mianem a. pod mianem kogoś, czegoś. Budynek nosił szumne miano pałacu. Przybrał miano twojego opiekuna. 2. metrol. «nazwa jednostki miary… … Słownik języka polskiego
szlachectwo — n III, Ms. szlachectwowie, blm «przynależność do stanu szlacheckiego, bycie szlachcicem; tytuł, prawa szlachcica» Nadać komuś szlachectwo. Utracić szlachectwo … Słownik języka polskiego
hrabiostwo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. hrabiostwowie {{/stl 8}}{{stl 7}} nazwa godności hrabiego, tytuł hrabiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nadać komuś hrabiostwo. Kupić sobie hrabiostwo. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}hrabiostwo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miano — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. mianonie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nazwa (np. przedmiotu, istoty żyjącej, pojęcia abstrakcyjnego); tytuł : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nadać komuś miano bohatera. Góra ta dawniej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
